Alles van de maan

Boven onbegroeide takken

zwevend, wiegend, fors en fier

zie ze zwieren, dreigend deinend

op haar nacht'lijk canvas, hier
zwijgzaam zoekt ze mij, verloren

in mijn wollig denken daar

en de mensheid slaapt, verscholen

fel belicht neem ik haar waar
ik berust, verdoofd, ik mijmer

in verleden, uit verschiet

mijn verlangens blijven komen

telkens, tot de tijd vervliedt
toch naar huis, eenzaam andante,

zonder echte reden gaan

sterren spreken, ik kijk op -

nu is alles van de maan